Een laatste bericht

De vakantie zit er nu echt op. We hebben donderdag in de stromende regen en gierende wind onze boot in Numansdorp achtergelaten en zijn naar Gorinchem gereden. Gisteren nog wat spulletjes opgehaald die we vergeten waren mee te nemen en het fotoboek van de vakantie afgemaakt en ge-upload naar de printcentrale en nu nog even afwachten hoe dat er uit komt te zien. Het zal hopelijk een mooie herinnering zijn aan een fantastische vakantie waar wij beiden heel erg van genoten hebben.  En dan gaat aanstaande maandag het “normale” leven weer beginnen.

 

Tot slot nog een paar cijfertjes over onze reis:

-          70 dagen op reis geweest

-          39 vaardagen

-          2.013 mijl gevaren (hemelsbreed van Amsterdam naar Bagdad)

-          51,6 mijl gemiddeld per vaardag

-          14,5 mijl kortste vaardag (2h 30min)

-          155,1 mijl langste vaardag (24h 20min)

-          3.825 maal is er op het blog gekeken.   

 

Dit is het laatste bericht op ons blog van deze vakantie. Wij hebben het blog met plezier gevuld en hopelijk hebben jullie het blog met plezier gelezen. Dank voor alle reacties!

Weer in Numansdorp

Na precies 70 dagen ligt de Windhond weer op het vertrouwde plekje in de
jachthaven in Numansdorp. Woensdagmorgen om 00.30 uur vertrok het konvooi
door Amsterdam in slecht weer, veel wind en regen. Het duurde ook erg lang
voor we de stad uit waren want tegelijkertijd met ons ging een zwaar
transport door de grachten en het voortgetrokken ponton paste maar net
tussen de alle bruggen. Maar toen wij op de Nieuwe Meer lagen was dat
voorbij en ging de rest van de reis zeer voorspoedig. Onderweg passeer je
via de Oude Maas de mooie oude binnenstad van Dordrecht met z'n imposante
Grote Kerk (zie foto). Het laatste stukje over de Dortse Kil en het Hollands
Diep ging vlot want we hadden de stroom mee en zo lagen wij om 17.30 weer
afgemeerd. Na de boel een beetje te hebben opgeruimd zijn we lekker een
hapje gaan eten in het dorp, waarna we eindelijk de oogjes dicht konden
doen.

Met z'n allen in de Oranjesluis

Om vanaf het Markermeer naar Amsterdam te varen passeerden wij gisteren de
Oranjesluis. Het was weer eens ouderwets druk in de sluis, alles naast
elkaar zodat iedereen er net in paste. Onderweg vanuit Stavoren bemerkten we
dat de motor zonder voor ons duidbare aanwijzing minder toeren begon te
lopen. Raar. Omdat we geen zin hebben om op zee met een "haperende" motor te
varen, besloten we door Amsterdam te varen en binnendoor naar Numansdorp te
varen. Onderweg kom je tal van jachtwerven tegen, mocht het probleem echt
groot worden. In Amsterdam aangekomen bleek dat de staande mastenroute één
nacht was gestremd. Ook niet erg, want nu maken we er vandaag een dagje
Amsterdam van. Gisteravond een gezellige avond doorgebracht met Judith - een
collega - en lekker gegeten in een restaurant dat is gevestigd op een
openstaande draaibrug bij het Westerdok.

Wisseling van boot

Vandaag was het zowel op Vlieland als op Terschelling wisseling van de boot.
Wij waren nog niet van onze ligplaats af of deze werd ingenomen door een
ander jacht. De vakanties zijn echt begonnen. Het was best druk op het wad,
veel boten richting Harlingen en nog meer richting de eilanden. Wij hebben
heerlijk van Vlieland naar Stavoren gezeild. Een westzuidwesten windje 4 Bft
maakte dat we snel vooruit kwamen. En als slagroom op de taart staken enkele
zeehonden hun kop boven water en lieten zich bewonderen. Altijd weer een
mooi gezicht. Bij de sluis in Kornwerderzand - om het IJsselmeer op te gaan
- hadden wij mazzel. Amper waren wij tussen de havenhoofden of de brug
draaide open en konden wij de sluis invaren. En twee uurtjes later meerden
wij af in Stavoren. De laatste week vakantie begint nu echt! Of anders
gezegd: time flies when you're having fun.

Lekker luieren

Zo kun je de dag van gisteren en vandaag wel noemen. De vele regenbuien en
stevige wind maakten dat wij op een paar korte wandelingetjes na de meeste
tijd lezend hebben doorgebracht. Karin is geboeid door een Deense thriller
en ik heb in een recordtempo het nieuwste boek van Wilbur Smith gelezen.
Actueel onderwerp (kaping van schepen) en van het begin tot het eind
spannend, kortom een echte "pageturner". Morgen varen we over de Waddenzee
richting IJsselmeer, misschien tot Harlingen of anders tot Makkum en in de
komende week zakken we verder af richting Amsterdam. Zoals het er nu uitziet
- wind vanuit het noordoosten - bij IJmuiden weer naar buiten en gaat het
laatste stuk over zee terug naar het zuiden.

Om de oost

Zo hebben we vandaag gewandeld. Vanuit de haven het duintje over en gelijk
sta je op het uiterst smalle strand aan de oostzijde van Vlieland en zie je
de bruine vloot uitvaren (zie foto). Het was heerlijk wandelweer. Bij het
strandpaviljoen hebben we lekker koffie gedronken en vervolgens verder
gelopen. Vlieland is een mooi en rustig eiland waar wij ons telkens weer
heerlijk "thuis" voelen. Weer terug in de haven hebben we de jib verwisseld
voor de genua. Vanaf maandag gaat het uit het noorden waaien en dan is een
grote lap zeil weer erg prettig als je zuidwaarts moet. Komende dagen
blijven we nog op Vlieland, want we hebben geen zin om tegen zuidwest 5 Bft
in te varen.

24 uur verder en .....

.... je bent op Vlieland. Zoals wij in het vorige bericht al hadden
aangekondigd, zijn wij gistermorgen om 04.00 uur uit Cuxhaven vertrokken. 24
uur later voeren wij tussen de havenhoofden van Vlieland. In het donker
Vlieland aanlopen, is op zich goed te doen. Ondanks het gebruik van de
plotter moet je wel blijven opletten om de vele tonnen (zie foto) die
allemaal een ander lichtsignaal geven in de goede volgorde te passeren.
Zeker vlak bij Vlieland want daar vaar je op enig moment amper 100 meter van
het strand. Het was een lange en een beetje saaie tocht. De lucht was
merendeel grijs, tot ongeveer 16.00 uur weinig wind, veel oude deining van
de dagen noordwest 6 en dus een slingerende boot. Wel onderweg diverse
bruinvissen gezien; het is telkens weer een mooi gezicht als deze
dolfijnachtigen zich met hun rug en vin uit het water laten spotten. Toen de
wind wat ging opsteken - eerst noordoost en 's-nachts draaiend naar
zuidoost, hebben we de fok bijgezet, maar de motor is aangebleven, want
anders viel de snelheid te veel weg en zou de tocht veel langer gaan duren.
Dat wilden wij niet want de voorspelling was dat de wind later naar het
zuidwesten zou draaien en dan mag je tegen de wind in varen. Helemaal niet
leuk, zeker als je lang onderweg bent. Moe maar voldaan ging om 05.00 uur
vanmorgen het licht uit en hebben we een paar uur lekker geslapen.

Vol in Cuxhaven

Als je alle Nederlandse vlaggen in de haven van Cuxhaven ziet wapperen, dan zou je denken dat je in Nederland bent. Morgen is de grote trek naar huis; iedereen die nu naar Nederland moet, maakt gebruik van het weergaatje. Het begon vanmorgen al in Rendsburg. Zo beetje de gehele Nederlandse vloot vertrok vanochtend richting de sluis van Brunsbütel. Daar kwamen we elkaar weer tegen en vervolgens het zelfde liedje in de Cuxhaven.

 

De stroom is op de Elbe een waar fenomeen. Toen wij de sluis uitvoeren hadden we nog ongeveer een halve knoop stroom tegen, maar op enig moment leek het wel of de knop werd omgezet en hadden wij één knoop stroom mee. Om vervolgens aan te komen bij Cuxhaven met vier knopen stroom. Dat schoot wel lekker op. Gelukkig was de noordwesten wind (nog ong. nw 4 Bft) wat gaan liggen, want anders geeft stroom tegen wind korte steile golven en dat is alles behalve prettig varen. Morgenochtend gaat om half vier de wekker en gaan wij in één keer door naar Vlieland, waar wij dan woensdagochtend zo rond 06.00 uur hopen aan te komen. Het wordt voor Karin de eerste keer de nacht doorvaren en dat is een leuke ervaring. Of zoals Karin net zei: “nachtdienst draaien zonder toeslag”.

 

 

Het weergaatje komt

Nu lijkt het er toch echt van te komen. Morgen zakt de harde noordwesten
wind in en in de loop van maandag op dinsdag nacht draait de wind in de
goede richting. De vraag is zelfs of er überhaupt nog wel wat wind zal
waaien om te kunnen zeilen. Echter dat maakt niet uit, dan maar de motor aan
en koers zetten richting Vlieland. Gisteren was het een dag met heel veel
wind en regen. Karin heeft met veel plezier een boek uitgelezen en ik ben
vrijwel de gehele dag bezig geweest om een fotoboek van deze vakantie te
maken. Daar ben ik een heel eind mee opgeschoten, zodat hopelijk aan het
eind van de vakantie het bestand ge-upload kan worden en wij snel een
beeldverslag hebben om nog eens terug te kunnen kijken op een tot nu toe
bijzonder mooie vakantie.

Een dagje naar Flensburg

Vanmorgen hebben we de trein gepakt naar Flensburg. De Deutsche Bahn brengt
je in ongeveer drie kwartier tot vlak bij het centrum van deze stad. Tot
halverwege de negentiende eeuw heeft Flensburg tot Denemarken behoort en dat
is op tal van plekken in de stad te zien, bijvoorbeeld in gevelstenen waarin
wapens van het Deense Koningshuis te zien zijn. Een deel van de bevolking
voelt zich nog steeds meer tot Denemarken aangetrokken dan tot Duistland. Zo
zagen wij een Deense bibliotheek en een oud pand waarin de Deens gezindten
bijeen kwamen. De binnenstad van Flensburg is goed bewaart gebleven, veel
oude panden en aardige hofjes (zie foto) met allerlei kleine winkeltjes.
Leuk om door heen te slenteren. Dat Flensburg toch echt Duits is merk je aan
de vele bakkerijen waar gebak in alle soorten en maten wordt aangeboden. Wij
hebben ons dat vandaag ook maar eens lekker laten smaken.